WE ZIJN NIET ZIELIG MAAR WENNEN IS HET WEL!

Dit blog gaat over Rosemarie Teunissen van www.gewoonrosemarie.nl  en Monique van Poeteren van www.coachpraktijk-matroesjke.nl .  Beiden onderneemsters, partners, moeder en nog veel meer, die te maken hebben met uitdagingen en veranderingen door ziekte, medicijnen en de gevolgen daarvan. Rosemarie kreeg Alopecia Universalis en ik (Monique) werd getrakteerd op reuma, wat extra’s en Prednison. Dit blog gaat over impact, spiegelbeelden, ups en downs. Bewondering, doorzetten, ondernemen, positieve gezondheid en nieuwe kleine stapjes naar acceptatie. Ze drinken online een bakkie en kletsen bij.

9.28 UUR WHATSAPP VAN ROSEMARIE: “SCHRIK NIET, IK BEN AAN HET VOELEN WAT HET DOET OM MET MIJN 👩‍🦲 KALE KOPPIE ONLINE MET CAMERA AAN TE PRATEN.”                                                                               

Dit berichtje had ik ff gemist en startte zoals afgesproken het videogesprek om half 10 op via mijn mobiel. We hebben elkaar al een tijdje niet gesproken en ik zie er naar uit om met Rosemarie bij te kletsen. Benieuwd hoe het met haar en haar ondernemerschap gaat. Naast haar werk al pedagogisch medewerkster, geeft ze advies aan mensen die aan een gezondere leefstijl willen werken. Hierbij legt ze de focus op de 3 pijlers: voeding, bewegen en mindset, waarbij het bereiken van het streefgevoel i.p.v. een streefgewicht de missie is.

STRALENDE LACH EN DITO OGEN

Heel fijn om haar te zien! Als ze in beeld komt, herhaalt ze wat ze in de door mij gemiste app had gedeeld. Even om af te tasten hoe het voor mij en zichzelf voelt dat ze daar met haar kale koppie voor de camera zit. Eerlijk gezegd zie ik vooral een stralende lach en dito ogen. Haar energie spat van het scherm af en als ik niet beter zou weten, dan zou ik denken dat ze totaal geen moeite heeft met het tonen van zichzelf. Ze zegt dat ze zich bij mij veilig genoeg voelt en daar ben ik blij om.

ONZEKER OF ZE OOIT NOG DE WIND DOOR HAAR HAREN ZAL VOELEN.

Maar dat het voor haar echt anders voelt, kan ik me goed voorstellen. Eind 2019 openbaarde de ziekte Alopecia Universalis (de zwaarste vorm) zich bij Rosemarie en het zorgde voor haaruitval over heel haar lichaam. Het zette haar leven op zijn kop. Weg haar, weg wimpers en weg wenkbrauwen. Onzeker of ze ooit nog de wind door haar haren zal voelen. Wat doet dat met je zelfvertrouwen, je vrouwelijkheid, vrijheid, zorgeloosheid, ondernemerschap en de mensen om je heen? Hoe ga je om met een spiegelbeeld dat je confronteert met iemand die je nog niet zo goed kent? Wat volgt is een proces van vallen en opstaan, waarbij ze moet dealen met een ingrijpende verandering, goedbedoelde meningen van anderen, extra uitdagingen en een nieuwe ik.

WTF*CK! HOE KWAM IK DAAR NOU WEER AAN?

Gek genoeg ontwikkelde er zich in diezelfde tijd bij mij een hoest die gepaard ging met koorts en extreme moeheid. Om het kort te houden, het bleek een ontsteking aan de grote ader aan de bovenkant van mijn hart. Deze irriteerde mijn longen en was de oorzaak van de koorts en hoest. Blijkbaar een gevolg van mijn spierreuma. Door gevaar op blindheid was een directe aanpak met en flinke dosis *prednison noodzakelijk. Pfff, daar gaan we weer met die *zooi. Hyper, slapeloze nachten, hartkloppingen, moodswings, het bekende vollemaansgezicht (zeg maar plofkop) en 10 KG vet op plekken waar je het liever niet wilt. Het hakt lekker in je zelfvertrouwen. Maar hé, de ontsteking verdween en na ruim twee jaar medicijnen afbouwen, is het eind bijna in zicht…dus zin in de zomer.

RELATIVEREN EN GENIETEN VAN WAT ONS BLIJ MAAKT EN ENERGIE GEEFT.

Ik zeg tegen Rosemarie dat ik het ongelooflijk stoer vind dat ze vandaag aan het voelen is en ik vaak aan haar moet denken. Ze vraagt me waarom. Ik vertel haar dat haar veerkracht, positieve uitstraling en het lef om zichzelf in al haar kwetsbaarheid te laten zien aan de wereld, me inspireert. Ook geeft het aanmoediging en relativeringsvermogen als ik weer eens last heb van mijn spiegelbeeld. Het delen over de verandering, ongemakkelijkheid en de impact die ziek zijn en de gevolgen daarvan met zich meebrengen, zijn een opluchting. We begrijpen elkaar, al lijkt wat we mankeren niet op elkaar. Het mooie is dat zij na mijn bekentenis, op haar beurt ook weer kan relativeren. Ik ben dan wel kaal zegt ze, maar ik heb geen pijn en slik geen heftige medicijnen die zo’n “gezond” bol koppie en dito lijf tot gevolg hebben.

NEE HET BETEKENT NIET DAT ZE HAAR HAARSTUK IN DE BOMEN HANGT EN IK BLIJ BEN MET MIJN BOLLE KOPPIE…

Conclusie van deze ochtend is, dat alleen jij weet hoe groot de impact is, en hoe je daar een weg in vindt. Ook dat de herkenning en het delen van de struggles, onzekerheid maar ook bewondering voor de ander, je een andere kleur bril geeft, die maakt dat je weer oog hebt voor wat leef- en werkgeluk voor jou persoonlijk betekent. Wat jou energie geeft en wie jou inspireren en motiveren. Nee, het betekent niet dat het er niet is of mag zijn en ook niet dat Rosemarie haar haarstuk vanaf nu aan de boom hangt en ik vol bewondering in de spiegel kijk en blij ben met de pijn, medicijnen en ziekenhuisbezoeken. 

PLEZIER, PASSIE EN AMBITIE

Het betekent wel dat we stap voor stap steeds meer onszelf kunnen en durven te zijn. Accepteren dat het niet anders is. Ontdekken dat er nog heel veel mooie, leuke, interessante en gezellige dingen zijn die het leven waardevol, zinvol en mooi maken. Het maakt dat we met veel inzet, plezier, ambitie en passie bezig kunnen zijn met waar we als mens en onderneemster zo blij van worden. Zoals het coachen, het geven van schrijfcursussen op het gebied van loopbaan- en leefplezier. Het bedenken van gezonde en smaakvolle recepten of het stimuleren en begeleiden van mensen om gezond(er) te leven, op zoek naar hun streefgevoel.

“MET ÉÉN KLEINE VERANDERINGEN KUN JE AL VEEL BEREIKEN!” (Een mooie quote van Rosemarie)

Zoals genieten met het gezin, een terrasje pikken, sporten, uitbundig lachen om een flauwe grap en bezig zijn met nieuwe doelen. Rosemarie heeft vorige week samen met twee leuke energieke vrouwen met dezelfde aandoening een mooie eerste inspiratieochtend gehad. De eerste stap naar fijne lotgenotenbijeenkomsten op mooie plekken in het land die zij gaan organiseren. Ikzelf heb een leuk kleurig jurkje gekocht, ga starten met een opleiding tot vertrouwenspersoon en ben sinds tijden weer eens lekker uit eten geweest.         

Ik zeg…positieve gezondheid in optima forma.

Zorg goed voor jezelf en energieke groet,

Monique van Poeteren